9/3/1298.ش(‌30شعبان 1337.ق) روز شنبه. کشته شدن جهانگیر میرزا و یار نزدیکش سرهنگ علیخان بطور فجیعانه بدست اسماعیل سیمتکو بدلیل ارسال بمب سوغاتي توسط مکرم‌الملک حاکم خوی به سیمتکو.

مکرم الملک قبل از حکومت خوی، نايب ایاله تبریز بود. او را سپهدار تنکابنی بعنوان حاکم خوی به آنجا می فرستد. مکرم الملک خود را عاجز از مقابله با سیمتکو می دید برای از بین بردن او طرحی ریخته و خواست کاری راکه حیدرخان عمواوغلو برسرشجاع نظام مرندی آورده بود، او نیز این بلا را بر سر سیمتکو آورده از شر او راحت شود. به همین منظور بمبی را در داخل جعبه شیرینی جاسازی کرده و به عنوان شيريني از طرف مادر زن سیمتکو از خوی به وی  مي‌فرستد، وقتي جعبه شیرینی به دست سیمتکو مي‌رسد پسرش اصرار مي‌كند سریعتر آنرا باز کند، سیمتکو مي‌گويد دورتر این کار را بکنید. به محض کشیدن نخ جعبه جرقه ای می زند سیمتکو جریان را در یافته سریعا با پا آنرا دور مي‌اندازد ولی با انفجار جعبه  برادر سیمتکو «علي آقا» کشته شده و 17تن از نفراتش و خود سیمتکو نیز مجروح مي‌شوند. مکرم الملک به علت زبوني و ناتوانی و گذشته از آنها  دشمني‌هاي شخصی که با مجاهدان از جمله جهانگیر میرزا داشت، جریان ارسال بمب را به گردن جهانگیر میرزای بدل آبادی یکی از مجاهدان راستين انقلاب مشروطيت خوی بود، مي‌اندازد. سیمتکو خود نیز از جهانگیرمیرزا و میر هدایت پسر قراعینی آقا درجنگ های گذشته شکستها خورده و کینه سختی بدل داشت، امروز بهانه ای بدست آورده وخون خواه برادر و نفراتش مي‌شود و همچنین خواستار تحويل این دوتن قهرمان آزادیخواه از حاکم خوی مي‌شود. از بد روزگار محمد علیخان سرهنگ فرمانده قزاق که از مقامش کناره گرفته بود او نیز آن شب مهمان شاهزاده جهانگیر میرزا بود مکرم الملک مامور فرستاده هر سه قهرمان را با هم در خانه گرفتار و با 12نفر از قزاقان حکومتی آنها را به چهریق روانه مي‌کنند. میر هدایت خطر را  فهمیده در بین راه بنحوی فرار می کند. اما جهانگير ميرزا و سرهنگ عليخان به چهریق برده شده توسط سیمتکو به طرز فجيع (بريدن دست و پا و انداختن جسد آنها از صخره‌هاي قلعه چهریق به پايين) به قتل می رسند. مكرم الملک حاکم خوی و سپهدار تنكابني والي آذربايجان،  که مسببین  این جنایت بودند ننگ و رذالت را براي همیشه در تاریخ بر خود به همراه می برند.